De bibliotheek van de onderwijslocatie Brusselseweg in Maastricht van de Zuyd Hogeschool was tot voor kort zeer traditioneel. Studenten en docenten konden er boeken lenen, in rust studeren en af en toe was er een plek vrij aan de tafel waar je met een aantal studenten kon zitten. Deze situatie past niet in de huidige onderwijsvisie van de Zuyd Hogeschool. Deze visie is gericht op contact, op overleg en op samenwerken.

Het Nieuwe Onderwijs

De bibliotheek wilde veranderen in een studielandschap waar studenten op diverse manieren kunnen werken, ‘Het Nieuwe Onderwijs’, op activiteiten gericht. Dus een diversiteit aan studiewerkplekken, in kleine en in grote groepen. Studenten kunnen zelf hun manier van werken kiezen, de inrichting moet hiervoor flexibel genoeg zijn. Een aantal vaste PC’s faciliteren de behoefte van studenten, maar verder zijn er voorzieningen om te werken met laptops. Grote schermen zorgen ervoor dat groepen studenten samen kunnen meekijken en werken op een laptop, maar ook een webinar kunnen volgen. Banken met hoge ruggen zorgen voor geborgenheid, de lage ruggen zorgen er weer voor dat grotere groepen kunnen meekijken. Lichte krukken kunnen erbij gepakt worden en eventueel worden verrijdbare tafels aangeschoven. In de toekomst zullen zelfs docenten hier een lesmoment willen houden.

Flexibiliteit en duurzaam

Omdat deze onderwijslocatie de komende jaren misschien wel van samenstelling zal kunnen gaan veranderen, was de vraag om flexibel te ontwerpen. De tapijttegels, die zorgen voor sfeer en akoestiek, liggen los op de vloer en kunnen eventueel de komende jaren in een andere configuratie op een andere plek weer een andere vloerafwerking vormen. Het meubilair heeft diverse kleuren, maar wel in een samenhang bedacht. De stofferingen van het meubilair zijn op daarop afgestemd. Het meubilair kan in een andere plek van het grote gebouw ook prima tot zijn recht komen.

Zonder extra kosten maakt dit het ontwerp heel duurzaam: mocht het nodig zijn, kan het worden ingezet binnen diverse functies van het onderwijsgebouw. Het liefst in dezelfde opstelling, maar als dit niet haalbaar is dan op vele andere manieren.

Vloer

De ruimte is langwerpig en wordt erg bepaald door de rode vloerafwerking. Dit was en is een feit. Gezien de eventuele tijdelijkheid van de bibliotheek op deze plek zou het een verspilling zijn om deze vloer te vervangen. Ik heb de kleurstelling daardoor aangezet en elke functie: leestafel, studielandschap, overlegplek een eigen kleur tapijt gegeven. Hierdoor ontstaat een subtiele overgang tussen de diverse activiteiten in de ruimte. Het behang aan het einde van de ruimte vat al deze kleuren samen in één vrolijk en sprekend beeld. De kleuren van de meubelstofferingen sluiten aan bij de nieuwe kleuren.

Zeven poorten

De opleidingen in dit gebouw hebben studenten van over de hele wereld. Daarnaast zit er een vertalersopleiding in het gebouw. De gebruikers hebben gezocht naar teksten die hierbij passen en dit gevonden in het gedicht ‘De zeven poorten’ door Wiel Kusters, een Limburgse dichter.

Uitzicht

De architect van dit nieuwbouwdeel van de locatie heeft destijds al aangegeven om de ramen op de kopgevels van de ruimtes vrij te houden en het uitzicht over Maastricht te geven aan de gebruikers van het gebouw. Dit was destijds functioneel niet haalbaar. Zonder dat ik de gedachtegang van de architect kende, heb ik dit wel toegepast in mijn ontwerp. Er staan lage bankjes waar studenten even hun mail kunnen checken of kunnen aanlanden. En aan één zijde staat een lange leestafel waar 18 studenten samen aan kunnen werken en kunnen genieten van het mooie uitzicht over de stad.